İngilizce İletişim Kurma İstekliliği: Gaziantep Üniversitesi'ndeki Türk ve Suriyeli EFL Öğrencileri Üzerine Karşılaştırmalı Bir Çalışma
(Willingness to Communicate in English: A Comparative Study of Turkish and Syrian EFL Learners at Gaziantep University
)
|
Author
|
:
Sinan Özyurt
Ahmet Selçuk Akdemir
|
|
|
Type |
:
|
|
Printing Year |
:
2021
|
|
Number |
:
2021/2
|
|
Page |
:
42-68
|
|
|
Summary
İletişim kurma istekliliği ikinci dil ediniminde son zamanlarda büyük önem kazanmıştır. Yabancı dil öğrenmede ve iletişimde oldukça etkin bir role sahip önemli duyuşsal faktörlerden birisi olarak bilinen iletişimde bulunma istekliliğiyle ilgili alanda çok sayıda çalışma yapılmış olsa da, Türkiye’de ilköğretim, ortaöğretim, veya yükseköğretim düzeyinde yeterli sayıda çalışmanın yapılamadığı ve bu alandaki boşluğun henüz tam olarak doldurulamadığı tespit edilmiştir. Bu bağlamda, bu çalışma bir devlet üniversitesi olan Gaziantep Üniversitesi Yabancı Diller Yüksekokulu’nda İngilizce dil eğitimi alan Türk ve Suriyeli öğrencilerin yabancı dil olarak İngilizce’yi sınıf içi ve sınıf dışında kullanma istekliliklerini araştırmayı amaçlayan kültürlerarası karşılaştırmalı bir çalışma olarak yapılmıştır. Bu amaçla, nicel veriler Hazırlık Okulu’ndaki 200 öğrenciden toplanmıştır. Bu çalışmada veri toplama araçları olarak anket ve ölçek kullanılmıştır. Nicel verilerin analizinde SPSS V26.0 programı kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde, iki öğrenci grubunun yabancı dil olarak İngilizce’de iletişim kurma istekliliklerine yönelik algılarını ve algı düzeylerindeki farkılıkları detaylı bir şekilde incelemek için sıra ortalamaları, toplam ortalama değerleri, yüzdelikler ve Man Whitney U testi gibi betimsel istatistiklerden yararlanılmıştır. Çalışmaya katılan Türk ve Suriyeli öğrencilerin İngilizce konuşma isteklilikleri toplam ortalama skorlar üzerinden değerlendirildiğinde, sınıf içi ve sınıf dışı ortamlarda Türk öğrencilerin iletişimde bulunma istekliliklerinin orta düzeyin üzerinde ve yüksek düzeye yakın olduğu, Suriyeli öğrencilerin ise görece orta düzeyde olduğu görülmüştür. İngilizce iletişim kurma istekliliği noktasında, Türk öğrencilerin Suriyeli öğrencilerden görece daha istekli oldukları görülmüştür. Ayrıca, yapılan karşılaştırmalı analiz sonuçlarında, ulus değişkenine göre Türk öğrencilerinin Suriyeli öğrencilere göre iletişimde bulunma istekliliği noktasında nispeten daha yüksek bir seviyeye sahip olduğu ortaya çıkarken, cinsiyet değişkenine göre ise her iki öğrenci grubunun iletişimde bulunma istekliliğine ilişkin algılarında ve algı düzeylerinde anlamlı bir farklılık olmadığı görülmüştür. Bu çalışmada elde edilen bulguların yabancı dil öğretim müfredatını geliştirmeye, öğretmen eğitimi programlarına, yabancı dil öğrenimine ve yabancı dil öğretmenlerinin farklı etnik kökendeki öğrencilerinin sınıf içi ve dışı ortamlarda İngilizce iletişimde bulunma istekliliğiyle ilgili algılarını daha iyi anlamalarına olumlu anlamda katkı sağlayacaktır.
Keywords
İletişimde Bulunma İstekliliği, Algı Farklılıkları, Ulus ve Cinsiyet Değişkenleri
Abstract
Willingness to communicate has recently gained considerable attention and significance in second language acquisition. Although many studies have been carried out in terms of willingness to communicate (WTC) in different EFL contexts, it can be said that the number of the studies conducted at primary, secondary, or higher education levels is not sufficient in the Turkish EFL context, and so the gap in this field has not been fully filled yet. In this sense, this study was conducted as a cross-cultural comparative study aiming to investigate the willingness of both Turkish and Syrian students to communicate in English as a foreign language inside and outside the classroom. For this purpose, the quantitative data were collected from 200 students in the Preparatory School. A L2 WTC questionnaire and scale were used as data collection tools in this study. And also, SPSS V26.0 statistics program was used in the analysis of the quantitative data. In the analysis of the data obtained, such descriptive statistics as mean ranks, total mean values, and percentages were utilized accordingly. In addition, Man Whitney U test was used to examine in detail the differences between the two student groups with respect to their perceptions of willingness to communicate in English and WTC levels inside and outside the classroom. The analysis results showed that the Turkish students had a moderate to high level of L2 WTC in English, whereas the Syrian students were found to have a moderate level. In terms of WTC in English, the Turkish students were found to be relatively more willing than the Syrian students. Moreover, through the comparative analysis results, it was revealed that the Turkish students had a relatively higher level of WTC than the Syrian students according to the nation variable, while no significant difference was found in each student groups’ WTC levels according to the gender variable. The findings of this study will contribute positively to the development of foreign language teaching curricula, teacher education programs, as well as EFL teachers by better understanding their students from different ethnic backgrounds considering their WTC perceptions and levels in English inside or outside the classroom.
Keywords
Willingness to Communicate, Perceptional Differences, Nation and Gender Variables, Preferred Interlo